به نقل از «خبرگزاری برنا»

علل و علائم تجمع جرم گوش

تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۸۸۶۸۰

جرم گوش، از گوش محافظت می کند و آن را تمیز و سالم نگه می دارد.به‌طور طبیعی جرم گوش نارنجی تا قهوه‌ای تیره است، اما اگر رنگ آن سبز، زرد، سفید یا سیاه است می‌تواند نشانه عفونت باشد و باید به پزشک مراجعه کرد.

به گزارش برنا؛ جرم گوش توسط غدد موجود در کانال گوش تولید می شود. اگرچه دانشمندان هنوز کاملاً مطمئن نیستند که چرا ما جرم گوش داریم، اما گرد و غبار و سایر ذرات ریز را به دام می اندازد و از رسیدن آنها و احتمالاً آسیب رساندن به پرده گوش جلوگیری می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به طور معمول، موم خشک می شود و همراه با گرد و غبار یا زباله های به دام افتاده از گوش خارج می شود. همه افراد موم گوش دارند، اما مقدار و نوع آن دقیقاً مانند رنگ مو یا قد، به طور ژنتیکی تعیین می شود. کانال‌های گوش کوچک‌تر یا با شکل عجیب ممکن است خروج مومی که گوش‌های ما به‌طور طبیعی از کانال می‌سازد را دشوار کند. این می تواند منجر به نهفتگی موم شود و جرم گوش را تشکیل دهد.

علائم تجمع جرم گوش

علائم نهفتگی جرم گوش عبارتند از:

کاهش شنوایی سرگیجه گوش درد احساس پری صدای زنگ در گوش سرفه کردن

علائم جدی تر می تواند به این معنی باشد که شما دچار عفونت شده اید نظیر:

درد شدید جرم از گوش خارش بوی غیرطبیعی گوش تب چه زمانی برای جرم گوش به دنبال مراقبت های پزشکی باشیم

اگر فکر می کنید ممکن است علائمی از چسبیدن جرم گوش داشته باشید به پزشک مراجعه کنید. سایر شرایط ممکن است باعث ایجاد این علائم شوند و مهم است که قبل از استفاده از هر گونه درمان خانگی مطمئن شوید که جرم گوش مقصر است.

به بیمارستان بروید اگر:

احساس چرخش شدید، از دست دادن تعادل یا ناتوانی در راه رفتن دارید استفراغ مداوم یا تب بالا دارید شنوایی ناگهانی دچار مشکل شده است علل تجمع جرم گوش

انسداد یا نهفتگی اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که موم به عمق مجرای گوش هل داده می‌شود. انسداد جرم گوش یکی از شایع ترین مشکلات گوش است که پزشکان آن را مشاهده می کنند.

شایع‌ترین علت نهفتگی استفاده از سواب‌های پنبه‌ای (و سایر اشیاء مانند سنجاق بابی و گوشه‌های دستمال گرد) است که می‌توانند موم سطحی را از بین ببرند، اما بقیه موم را به عمق کانال گوش فشار می‌دهند.

کسانی که از سمعک و گوش گیر استفاده می کنند نیز بیشتر در معرض انسداد جرم گوش هستند.

تشخیص تجمع جرم گوش

پزشک می تواند انسداد جرم گوش (یا سوراخ شدن پرده گوش) را با گوش دادن به علائم شما و سپس نگاه کردن به گوش شما با اتوسکوپ (Ear-scope) تشخیص دهد.

درمان پزشکی برای انسداد جرم گوش

پزشک شما ممکن است از یک یا ترکیبی از روش ها برای برداشتن جرم گوش استفاده کند:

آنها می توانند آن را با یک قاشق پلاستیکی کوچک به نام کورت خارج کنند. آنها می توانند گوش شما را با آب گرم شده، بی کربنات سدیم، یا سایر قطره های گوش قوی شستشو دهند و موم را خارج کنند. آنها می توانند از مکش ملایم برای حذف موم استفاده کنند. عوارض تجمع جرم گوش

اگر جرم گوش با دقت و به درستی برداشته نشود، ممکن است مشکلاتی رخ دهد. این شامل موارد زیر می شود:

پرده گوش سوراخ شده عفونت گوش میانی عفونت گوش خارجی (گوش شناگر) کاهش شنوایی دائمی ناشی از ضربه صوتی جلوگیری از تجمع جرم گوش

انسداد جرم گوش را اغلب می توان با پرهیز از استفاده از گوش پاککن پنبه ای (مانند Q-tips) و سایر اشیایی که موم را به عمق کانال گوش فشار می دهند، پیشگیری کرد.

حتی اگر گوش‌هایتان را به‌درستی تمیز کنید، ممکن است به دلیل شکل‌گیری کانال‌های گوش یا روشی که بدنتان موم می‌سازد، جرم مسدود شده ی گوش ایجاد شود. اگر برای شما بیش از یک مشکل گاه به گاه است، ممکن است لازم باشد که مواد نرم کننده را به یک روال معمول تبدیل کنید.

جرم گوش پوسته ‌پوسته است

با بالا رفتن سن، جرم گوش و پوست کنارگوش حالت پوسته ‌پوسته پیدا می‌کند. این علامت می‌تواند نشانه اگزما نیز باشد که خیلی آسان درمان می‌شود. این حالت و همچنین احساس کوفتگی اگرچه خیلی شایع نیست اما می‌تواند نشانه پسوریازیس باشد. با بالا رفتن سن ، غدد بدن کم‌ کارتر می‌شود.

بوی نامطبوع جرم گوش

جرم گوش نباید بو بدهد و بو دادن آن نشانه ابتلای گوش میانی به عفونت است . این مسئله می‌تواند به بروز علایمی به نام اوتیت مزمن میانی منجرشود. یکی از علایم آن این است که گوشتان ترشحات بسیار بدبویی دارد. اگر گوش میانی شما جرم بگیرد در حس تعادل اختلالاتی رخ می‌دهد . اگر گوشتان دچار وزوز شود یا احساس کنید که گرفته یا پرشده است، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

آبکی بودن جرم گوش

اگر دچار تعریق شده‌اید احتمالاً ترشحات آبکی گوش نتیجه تعریقی است که به داخل گوشتان رفته و با جرم گوش ترکیب ‌شده است در غیر این صورت اگر متوجه شدید که جرم آبکی گوش مایل به رنگ سبز یا زرد تیره است می‌تواند نشانه عفونت یا بیماری مزمن باشد.

خارش

خاریدن گوش هرازگاهی یک امر طبیعی است اما خارش شدید و فروکردن انگشت در گوش برای رفع خارش می‌تواند نشانه عفونت باشد.

ترشح غیرعادی

عفونت یا پارگی در صماخ گوش می‌تواند باعث رشد غیرطبیعی پوست شود. این اختلال نوعی ساختار کیست مانند است که به جمع شدن جرم و کثیفی در مجرای گوش منجر می شود. برخلاف قبل که ترشحات نامحسوسی داشتید این بار کثیفی و چربی به شکل مایع از گوش خارج می‌شود.

     

 

آیا این خبر مفید بود؟ 0 0

نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: گوش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۸۸۶۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این علائم نشان دهنده کمبود ویتامین B۱ است

به گزارش خبرآنلاین از ایسنا، شما می‌توانید نیاز بدن به تیامین را از طریق خوردن غذاها به اندازه کافی برطرف کنید. بهترین منابع غذایی حاوی تیامین عبارتند از غلات غنی شده، برنج سفید، ماهی قزل آلا و لوبیای سیاه. همچنین تیامین در بسیاری از مولتی ویتامین‌ها نیز موجود است. مردان روزانه به ۱.۲ میلی گرم و زنان به ۱.۱ میلی گرم تیامین نیاز دارند. اگر باردار باشید، این میزان به ۱.۴ میلی گرم می‌رسد.

واضح‌ترین علائم کمبود تیامین شامل موارد زیر است:

_ خستگی و مشکلات حافظه: تیامین برای تولید انرژی از مواد غذایی ضروری است. برای همین است که خستگی مداوم می‌تواند یکی از نشانه‌های کمبود تیامین باشد.

_ ضعف ماهیچه‌ها و کمبود وزن: هنگامی که به اندازه کافی تیامین دریافت نمی‌کنیم، متابولیسم گلوکز تحت تاثیر قرار می‌گیرد و ممکن است در نتیجه آن ضعف عضلانی، خستگی، کاهش حافظه، کاهش وزن و کاهش اشتها را تجربه کنید. بری‌بری، یکی از علل کمبود تیامین است و اگر تشدید شود می‌تواند باعث نارسایی احتقانی قلب شود.

_ از دست دادن اشتها: تیامین بر هیپوتالاموس مغز، غده‌ای که مسئول اشتها و گرسنگی است، تاثیر دارد. با کمبود تیامین، شما دچار کمبود اشتها و احساس سیری می‌شوید.

_ ابتلا به دیابت: افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و نوع ۲ احتمالا دچار کمبود تیامین هستند. این امکان وجود دارد که کلیه مبتلایان به این بیماری، تیامین بیشتری دفع کند.

_ مختل شدن رفلکس‌های بدن: از دیگر علائم و نشانه‌های کمبود تیامین می‌توان به تحت ‌تاثیر قرار گرفتن عصب‌های حرکتی اشاره کرد. کمبود این ویتامین، اگر به حال خود رها شود، باعث آسیب دیدن دستگاه عصبی خواهد شد. یکی از نتایج این آسیب، مختل شدن واکنش‌های غیرارادی معمول بدن است. اختلال ناشی از این کمبود بیشتر در زانو، مچ پا و عضله‌های سه‌سر مشاهده می‌شود. طولانی شدن مدت‌ زمان کمبود این ویتامین می‌تواند منجر به از بین رفتن هماهنگی و تناسب میان قسمت‌های مختلف بدن شود و فعالیت‌هایی چون راه رفتن تحت ‌تاثیر قرار بگیرند.

_ تغییر در ضربان قلب: ضربان قلب، با مشخص کردن تعداد دفعات تپیدن قلب در طول یک دقیقه مشخص می‌شود و میزان تیامین موجود در بدن می‌تواند باعث تغییر آن شود. کمبود تیامین موجب پایین آمدن سرعت ضربان قلب می‌شود. خارج شدن سرعت ضربان قلب از حالت معمول و پایین آمدن آن می‌تواند باعث خستگی مفرط، گیجی و افزایش احتمال بیهوشی شود.

بنابر اعلام دفتر ارتقای آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، بسیاری از غلات کامل، منابع خوب تیامین هستند. ماست نیز تیامین دارد. غذاهای پروتئینی شامل گوشت مرغ، غذاهای دریایی، حبوباتی مانند لوبیا و نخود فرنگی و همچنین تخم مرغ، آجیل، دانه‌ها و سویا منابع خوب و پرمصرف تیامین هستند.

۲۳۳۲۳۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902644